cüret

Türkçe

[cür·et]

Köken

Arapça

Ad

cüret (belirtme hâli cüreti, çoğulu cüretler) -ti

1. yüreklilik, ataklık, cesaret

   Geceleri evinin bahçesinde buluşacak kadar cüreti arttırmışlar. - Reşat Nuri Güntekin

2. düşüncesizce, saygıyı aşan davranış, cesaret

Türetilmiş kavramlar

• cüret etmek

Çeviriler

çeviriler

• Arapça: جرأت‎ (ar)
• Felemenkçe: moed (nl), durf (nl)
• Fince: röyhkeys (fi), uskallus (fi), julkeus (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "cüret" maddesi