celp

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

celp (belirtme hâli celbi, çoğulu celpler)

1. (askerlik) askerlik görevini yapmaya çağırma

   Bu celpte yüz er geldi.

2. (hukuk) çağrı belgesi

   Mahkeme celbinin gelmesi gecikti. - T. Buğra

3. getirtme, kendi üzerine çekme

Çeviriler

çeviriler

• Felemenkçe: dagvaarding (nl)
• Fince: kutsunta (fi), haaste (fi)
• Kürtçe: celp (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "celp" maddesi