Ayrıca bakınız: Cem, çem

Türkçe

düzenle

Söyleniş

düzenle
Heceleme: cem

Türkçe

cem (belirtme hâli cemi, çoğulu cemler)

  1. toplama, bir araya getirme
    Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. - Atatürk
  2. (dil bilimi) çokluk
  3. (matematik) toplama

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle


Türkmence

düzenle

cem

  1. bir delikanlı ismi
  2. (matematik) toplam, mecmu, yekûn

Kaynakça

düzenle
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Volapük dili

düzenle

cem

  1. (mimarlık) oda

cem n

  1. (yiyecekler) öğün