Ayrıca bakınız: duşman

Türkçe

değiştir

Söyleniş

değiştir
IPA(anahtar): dyʃˈman, dyʃmanˈlar
Heceleme: düş‧man

Osmanlı Türkçesi دشمن(düşmen) sözcüğünden alıntıdır. Osmanlı Türkçesi sözcük Farsça دشمن(doşmen) sözcüğünden alıntıdır.

düşman (belirtme hâli düşmanı, çoğulu düşmanlar)

  1. (toplum bilimi) birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kişi, yağı, hasım, antagonist, dost karşıtı, adöv, adüv
    Ben ki dans salonlarına, barlara düşman bir adamımdır. - S. F. Abasıyanık
  2. birbirleriyle savaşan devletler ve bu devletlerin asker, sivil bütün uyrukları
    Biz toprağımızdan düşmanı atmaya mecburuz. - R. E. Ünaydın
  3. aralarında birbirleriyle çatışmaya varacak ölçüde anlaşmazlık olan taraflar
    Dostumuza güvenmeyelim de düşmanımıza mı güvenelim? - B. R. Eyuboğlu
  4. bir şeyi büyük ölçüde kullanıp tüketen kişi
    Ekmek düşmanı.
  5. (mecaz) bazı şeylerden nefret eden, tiksinen kişi
    İçki düşmanı.

Deyimler

değiştir

Türetilmiş kavramlar

değiştir

Çeviriler

değiştir

düşman (karşılaştırma daha düşman, üstünlük en düşman)

  1. bir şeyin yaşamasına, barınmasına engel olan (güç]], tutum vb.

Çeviriler

değiştir

Kaynakça

değiştir

Atasözleri

değiştir