dikbaşlı
Türkçe
düzenle[di'kbaşlı]
Ön ad
düzenledikbaşlı
- inatçı, bildiğinden dönmeyen, büyüklerinin sözünü dinlemeyen, boyun eğmeyen, dikkafalı
- kurumlu
- Dikbaşlı ve sözünü esirgemeyen bir insan olduğundan yükselmemişti. - Y. K. Beyatlı
Çeviriler
düzenleçeviriler
Kaynakça
düzenle- Türk Dil Kurumuna göre "dikbaşlı" maddesi