edâ

Osmanlı Türkçesi

Ön ad

1. Yerine getirmek. Ödemek. Borcunu vermek. Vazifesini yapmak.
2. Tarz. Üslub.
3. Şive.
4. Tekebbür.
5. Fık: Namazı vaktinde kılmağa "Eda" ve vakit geçtikten sonra kılınan namaza da "Kaza" denir. (Bak: Kaza)

Köken

1. Arapça