efkârlanmama

Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: ef‧kâr‧lan‧ma‧ma

Ad

efkârlanmama (belirtme hâli efkârlanmamayı, çoğulu efkârlanmamalar)

1. kaygılanmama, tasalanmama, üzülmeme; efkârlanmamak işi

Karşıt anlamlılar

• efkârlanma

Türetilmiş kavramlar

• efkârlanmamak, efkârlanmamalı, efkârlanmamasız, efkârlanmamayken, efkârlanmamayla, efkârlanmamaysa

Eylem

efkârlanmama

1. efkârlanmak (eylem) sözcüğünün mastar (eylemsi) olumsuz çekimi

Karşıt anlamlılar

• efkârlanma