elden

Türkçe

Belirteç

elden

[1] doğrudan

[2] başkasıyla

Parayı elden yolladı.

Atasözleri

Dağda gez; belde gez insafı elden bırakma

Dilden gelen elden gelse, her fukara padişah olur

El elden kalmaz, dil dilden kalmaz

El elden üstündür

Elden gelen övün olmaz, o da vaktinde bulunmaz

Elden yiyen börkmüş, keseden yiyen çökmüş

İş anlatıncaya kadar baş elden gider

Deyimler

ekmek elden su gölden

post elden gitmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "elden" maddesi

Çeviriler

çeviriler

• Tatarca: quldan (tt)