emare

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

emare (belirtme hâli emareyi, çoğulu emareler)

1. (') belirti, iz, ipucu

   Fakat hepsinin yüzünde korku ve endişe emarelerini ayan beyan görmüştüm. - Y. K. Karaosmanoğlu

Çekimleme

emare adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		emare	emareler
belirtme		emareyi	emareleri
yönelme		emareye	emarelere
bulunma		emarede	emarelerde
ayrılma		emareden	emarelerden
tamlayan		emarenin	emarelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	emarem	emarelerim
	belirtme	emaremi	emarelerimi
	yönelme	emareme	emarelerime
	bulunma	emaremde	emarelerimde
	ayrılma	emaremden	emarelerimden
	tamlayan	emaremin	emarelerimin
2. tekil	yalın	emaren	emarelerin
	belirtme	emareni	emarelerini
	yönelme	emarene	emarelerine
	bulunma	emarende	emarelerinde
	ayrılma	emarenden	emarelerinden
	tamlayan	emarenin	emarelerinin
3. tekil	yalın	emaresi	emareleri
	belirtme	emaresini	emarelerini
	yönelme	emaresine	emarelerine
	bulunma	emaresinde	emarelerinde
	ayrılma	emaresinden	emarelerinden
	tamlayan	emaresinin	emarelerinin
1. çoğul	yalın	emaremiz	emarelerimiz
	belirtme	emaremizi	emarelerimizi
	yönelme	emaremize	emarelerimize
	bulunma	emaremizde	emarelerimizde
	ayrılma	emaremizden	emarelerimizden
	tamlayan	emaremizin	emarelerimizin
2. çoğul	yalın	emareniz	emareleriniz
	belirtme	emarenizi	emarelerinizi
	yönelme	emarenize	emarelerinize
	bulunma	emarenizde	emarelerinizde
	ayrılma	emarenizden	emarelerinizden
	tamlayan	emarenizin	emarelerinizin
3. çoğul	yalın	emaresi emareleri
	belirtme	emaresini emarelerini
	yönelme	emaresine emarelerine
	bulunma	emaresinde emarelerinde
	ayrılma	emaresinden emarelerinden
	tamlayan	emaresinin emarelerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "emare" maddesi