Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi ارمق(erme + -k).

Söyleniş değiştir

Eylem değiştir

ermek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi erer)

  1. erişmek
    Nereden geldiğini anlamadığı bir ataklığa ermişti. — N. Cumalı
  2. kavuşmak
  3. yetişip dokunmak
    Eli tavana ermek.
  4. insan veya bitki büyüyüp gelişmek, yetişmek
  5. ürün olgunlaşmak
    Arpalar erdi de gelin, girdik yolmaya — Halk türküsü
  6. (din) kendini Tanrı yoluna vermiş kişinen insanüstü kutsal bir aşamaya erişmek

Çekimleme değiştir

Zıt anlamlılar değiştir

Deyimler değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

İlgili kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir

Çağatayca değiştir

Söyleniş değiştir

  • Heceleme: er‧mek

değiştir

  1. kaba, kalın bez

Eski Türkçe değiştir

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem değiştir

  1. imek
  2. olmak

Kaynakça değiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.