ezen

Çağatayca

Ad

[1] Dudak

[2] kenar, yan, taraf.

Türkçe

Ad

ezen (belirtme hâli ezeni, çoğulu ezenler)

[1] (halk ağzı) Ezan

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.