gözcü

Türkçe

Köken

göz + -cü

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɡøz.ˈd͡ʒy/
• Heceleme: göz‧cü

Ad

gözcü (belirtme hâli gözcüyü, çoğulu gözcüler) , sahiplik şekli gözcü -sü

1. Gözlemek veya gözetlemek işini yapan kimse.
2. (eğitim) İmtihanda kurallarına uygun bir şekilde yapılmasını sağlayan kimse.
3. (halk ağzı) Göz hekimi.

Çeviriler

gözcü

• Azerice: gözətçi (az)