gün
TürkçeDüzenle
SöylenişDüzenle
KökenDüzenle
- Osmanlı Türkçesi كون, o da Eski Türkçe kün (kün).
AdDüzenle
gün (belirtme hâli günü, çoğulu günler) -nü
gün hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
- belirli günlerde ev hanımlarının misafir ağırlamak için yaptıkları toplantı
- Yarın Ayşe Hanım'ın günü.}}
- Güneş ışığı
- içinde bulunulan zaman
- Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu.|R. N. Güntekin}}
- iyi yaşanmış zaman
- Zavallı gün görmedi.}}
- sıra, zaman
- Ama şu son günlerde büyük bir ilerleme olmuştu kadında.|A. Kulin}}
- tarih
- (astronomi) Güneş
- (zaman) bayram niteliğinde özel gün
- Bugün Fransızların günü imiş.}}
- (zaman) çağ, devir
- (zaman) gündüz
- Bütün gün yanında kalırdım.|A. Ağaoğlu}}
- (zaman) Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir defa dönmesiyle geçen 24 saatlik süre
- Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da.|N. Cumalı}}
ÇekimlemeDüzenle
gün adının çekimi
Üst kavramlarDüzenle
Alt kavramlarDüzenle
DeyimlerDüzenle
Türetilmiş kavramlarDüzenle
ÇevirilerDüzenle
24 saatlik süre
gündüz
Güneş ışığı
ÇevirilerDüzenle
çeviriler
|
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumuna göre "gün" maddesi
AtasözleriDüzenle
- Ak akçe kara gün içindir
- Ak gün ağartır, kara gün karartır
- Arife günü aşa ne, bayram günü tıraşa ne?
- Arife günü yalan söyleyenin bayram günü yüzü kara çıkar
- Bir adama kırk gün ne dersen o olur
- Bir günlük ölüye üç gün yiyecek gerek
- Buyurmadan tutan evlat, gün doğmadan kalkan avrat, deh demeden yürüyen at
- Deliye her gün bayram
- Dünya ölümlü, gün akşamlı
- Eski diye atma kürkünü; gerek olur bürünürsün bir günü
- Fukaranın düşkünü, beyaz giyer kış günü
- Gün gelir devran döner
- İmece günü bulutlu, görmeyene ne mutlu
- Keser döner, sap döner, gün gelir hesap döner
- Zenginin azğını, kürk giyer yaz günü
AzericeDüzenle
SöylenişDüzenle
- Heceleme: gün
AdDüzenle
gün
- (zaman) gün
GagavuzcaDüzenle
SöylenişDüzenle
- Heceleme: gün
KökenDüzenle
- Eski Türkçe kün (kün)
AdDüzenle
gün
- (zaman) gün
KaynakçaDüzenle
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
TürkmenceDüzenle
SöylenişDüzenle
- Heceleme: gün
KökenDüzenle
- Eski Türkçe kün (kün)
AdDüzenle
gün
- (zaman) gün
KaynakçaDüzenle
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.