hana

Çağatayca

Ad

1. eyerin yüksek mahalı
2. bir nevi illet

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Fince

Ad

hana

1. (aletler) musluk
2. (silahlar) horoz