harın

Türkçe

Ön ad

harın (karşılaştırma daha harın, üstünlük en harın)

[1] Bir şeyden huylanıp yürümeyen, geri geri giden (hayvan)

[2] Hain, huysuz

[3] Obur

Köken

[1] Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "harın" maddesi