heyecan

Türkçe

[he·ye·ca:n]

Köken

Arapça

Ad

heyecan (belirtme hâli heyecanı, çoğulu heyecanlar)

1. sevinç, korku, kızgınlık, üzüntü, kıskançlık, sevgi vb. sebeplerle ortaya çıkan güçlü ve geçici duygu durumu, teheyyüç

   Çıngırağın her çekilişinde ikisinin de heyecandan yürekleri ağızlarına geliyor. - M. Yesari

2. (ruh bilimi) coşku

   Halk heyecan içinde.

Deyimler

heyecan verici

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: həyəcan (az)
• Fince: innostuminen (fi), into (fi), kiihko (fi)
• Türkmence: göçğün (tk)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "heyecan" maddesi