istinca

Türkçe

Köken

Arapça استنجأ‎

Ad

istinca (belirtme hâli istincayı, çoğulu istincalar)

1. (İslâm) Vücuttan necaset çıktığında bu yerleri temizlemeye denir.

   İstinca, sünnet-i müekkededir .

Üst kavramlar

• taharetlenme

Türetilmiş kavramlar

• istinca etme

Kaynakça

• İstinca, istibra ve istinka