istiva etme

Türkçe

Köken

istiva etme

Söyleniş

• Heceleme: is‧ti‧va et‧me

Ad

istiva etme (belirtme hâli istiva etmeyi, çoğulu istiva etmeler)

1. Birden çok şeyin birbirine eşit ve denk olması

Karşıt anlamlılar

• istiva etmeme

Sözcük birliktelikleri

• istiva etmek

Sözcük birliktelikleri

• istiva etmeyken, istiva etmeyle, istiva etmeyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "istiva etme"

Eylem

istiva etme

1. istiva etmek (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Karşıt anlamlılar

• istiva et