Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi قبله‎ sözcüğünden, o da Arapça قِبْلَة(ḳible) sözcüğünden.

Söyleniş değiştir

değiştir

kıble (belirtme hâli kıbleyi, çoğulu kıbleler)

  1. (İslâm) bir yerde namaz kılmak için yönelinen yön
    Pencereden güneşe bakarak kıbleyi tayin ettikten sonra ellerimi kulaklarıma kaldırdım. - Reşat Nuri Güntekin
  2. (İslâm, tarih) namaz için yönelinen ve Kâbe'ye doğru gösteren yön
  3. (meteoroloji) Güney yönünden esen rüzgâr
  4. (mecaz) Sıkıntılı bir durumda yardım umarak başvurulan yer.

Çekimleme değiştir

Üst kavramlar değiştir

Atasözler değiştir

Alt kavramlar değiştir

Türetilmiş kavramlar değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Ek okumalar değiştir

Rüzgârlar [değiştir]
yıldız | kıble | gündoğusu | günbatısı | poyraz | karayel | keşişleme | lodos