Türkçe

düzenle
Osmanlı Türkçesi قبله‎ sözcüğünden, o da Arapça قِبْلَة(ḳible) sözcüğünden.

Söyleniş

düzenle

kıble (belirtme hâli kıbleyi, çoğulu kıbleler)

  1. (İslâm) bir yerde namaz kılmak için yönelinen yön
    Pencereden güneşe bakarak kıbleyi tayin ettikten sonra ellerimi kulaklarıma kaldırdım. - Reşat Nuri Güntekin
  2. (İslâm, tarih) namaz için yönelinen ve Kâbe'ye doğru gösteren yön
  3. (meteoroloji) Güney yönünden esen rüzgâr
  4. (mecaz) Sıkıntılı bir durumda yardım umarak başvurulan yer.

Çekimleme

düzenle

Üst kavramlar

düzenle

Atasözler

düzenle

Alt kavramlar

düzenle

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Ek okumalar

düzenle
Rüzgârlar [değiştir]
yıldız | kıble | gündoğusu | günbatısı | poyraz | karayel | keşişleme | lodos