kıta

Türkçe

Kıtalar (1)

Askerî kıta (2)

şiir kıtaları (3)

Köken

Osmanlı Türkçesi قطاع‎.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /cɯ.ˈta/
• Heceleme: kı‧ta

Ad

kıta (belirtme hâli kıtayı, çoğulu kıtalar), sahiplik şekli kıta -sı

1. (coğrafya) yeryüzündeki altı büyük kara parçasından her biri, ana kara
   • Asya kıtasıyla Avrupa kıtası Avrasya kıtasını meydana getirir.
2. (askeriye) askerlerin bir subayın emrinde bir araya gelmesinden oluşan birlik
   • Trakya'da, Anadolu'dan gelecek yeni kıtalara intizar edilmektedir. — F. R. Atay
3. (edebiyat) dörtlük
   • Osman Cemal KAYGILI, 2007 İstanbul'da Semai Kahveleri ve Meydan Şairleri, sayfa 54 , Merkez Kitapçılık

     "Fakat bunlarda şart, muhakkak her kıtanın, yani her dört satırın üçüncü mısraı o kıtadan sonraki kıtanın birinci satırında aynen tekrarlanmak olduğu gibi, her kıtanın son mısraları da kafiyece birbirinden başka idi."

4. (eskimiş) parça, tane
   • İki kıta mektup.

Çeviriler

coğrafya

• Almanca: Kontinent (de) e, Erdteil (de) e
• Arapça: Eğer biliyorsanız lütfen bir çeviri ekleyiniz.
• Asturyasça: continente (ast)
• Azerice: kıta (az)
• Çince: 大陆 (zh)
• Felemenkçe: werelddeel (nl), continent (nl)
• Fince: maanosa (fi), osasto (fi), säkeistö (fi)
• Fransızca: continent (fr)
• İngilizce: continent (en)
• İspanyolca: continente (es)
• İsveççe: kontinent (sv), världsdel (sv)
• İtalyanca: continente (it)
• Japonca: たいりく (ja) (tairiku)
• Korece: 대륙 (ko) (daeryuk)
• Latince: continens (la)
• Lehçe: kontynent (pl)
• Litvanca: žemynas (lt)
• Macarca: földrész (hu)
• Portekizce: continente (pt)
• Rusça: континент (ru) (kontinent), часть света (ru) (çastʹ sveta)
• Tatarca:

  Kırım Tatarcası: qıta (crh)

• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: قطاع‎ (ota)

• Yunanca:

  Modern Yunanca: ήπειρος (el) (ípeiros)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kıta" maddesi

Ek okumalar

• Vikipedi'de kıta

Anagramlar

• akıt, atık, katı