kamu

Ayrıca bakınız: Kamu

Türkçe

Köken

Eski Türkçe kamug

Yazılışlar

شُعُوب‎

Ad

kamu (belirtme hâli kamuyu, çoğulu kamular)

1. halk hizmeti gören devlet organlarının genel adı
2. bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme

   Çevre koruması sorunları İsveç kamusunun bilincine ve hatta bilinçaltına sinmiş. - H. Taner

Deyimler

kamu âlem, kamu davası, kamu görevlisi, kamu gücü, kamu hizmeti, kamu hukuku, kamuoyu, kamu kesimi, kamu sektörü, kamu yararı, kamu yönetimi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: ictimaiyyət (az)
• Fince: julkisyhteisö (fi), kansa (fi)
• Kırgızca: журтчулук (ky) (curtçuluk), koomçuluk (ky)

Ön ad

kamu (karşılaştırma daha kamu, üstünlük en kamu)

1. hep, bütün

   Biz kimseye kin tutmayız. Kamu âlem birdir bize - Yunus Emre

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kamu" maddesi

Çağatayca

Ad

1. hep, cümle, kyafe, heme, bütün, mükemmel