kamu

Ayrıca bakınız: Kamu

Türkçe

Köken

Eski Türkçe kamug

Yazılışlar

شُعُوب‎

Ad

kamu (belirtme hâli kamuyu, çoğulu kamular) -su

1. halk hizmeti gören devlet organlarının genel adı
2. bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme

   Çevre koruması sorunları İsveç kamusunun bilincine ve hatta bilinçaltına sinmiş. - H. Taner

Deyimler

kamu âlem, kamu davası, kamu görevlisi, kamu gücü, kamu hizmeti, kamu hukuku, kamuoyu, kamu kesimi, kamu sektörü, kamu yararı, kamu yönetimi

Çeviriler

çeviriler

• Azerice: ictimaiyyət (az)
• Fince: julkisyhteisö (fi), kansa (fi)
• Kırgızca: журтчулук (ky) (curtçuluk), koomçuluk (ky)

Ön ad

kamu (karşılaştırma daha kamu, üstünlük en kamu)

1. hep, bütün

   Biz kimseye kin tutmayız. Kamu âlem birdir bize - Yunus Emre

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kamu" maddesi

Çağatayca

Ad

1. hep, cümle, kyafe, heme, bütün, mükemmel