kendisi

Türkçe

Köken

kendi + -si

Söyleniş

• IPA^(anahtar): [kɛn.dɪ.ˈsɪ]
• Heceleme: ken‧di‧si

Adıl

kendisi

1. (dönüşlü dönüşlü): Kişinin orada hazır olmayan biri hakkında konuşurken kullanabildiği bir söz.

   Kendisi mes'elelerini kimseden yardım almadan çözer.

Ayrıca bakınız

Türkçe dönüşlü zamirler
adet	1. kişi	2. kişi	3. kişi
tekil	kendim	kendin	kendisi
çoğul	kendimiz	kendiniz	kendileri