kesel

Türkmence

Ad

kesel

[1] Hastalık, illet, maraz

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Çağatayca

Ad

[1] Hastalık, illet

Türkçe

Ad

kesel (belirtme hâli keseli, çoğulu keseller)

[1] (') Gevşeklik, tembellik

Köken

[1] Arapça

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.