kupan

Çağatayca

Ad

[1] Büyük, kocaman

[2] sened, pusula, bitik.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.