müeyyide

Türkçe

[muʾ·ey·yi·de]

Köken

Arapça

Ad

müeyyide (belirtme hâli müeyyideyi, çoğulu müeyyideler)

1. (hukuk) yaptırım

Çeviriler

çeviriler

• Fince: sanktio (fi)
• İngilizce: sanction (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "müeyyide" maddesi