münacat

Türkçe

Ad

münacat (belirtme hâli münacatı, çoğulu münacatlar) münacat -tı

[1] (din) yakarış

[2] (edebiyat) divan edebiyatında Tanrı'yı öven şiir türü veya şiirin bir bölümü

[müna:ca:t]

Köken

Arapça