muamelat

Ayrıca bakınız: muamele

Türkçe

[mu·a:·me·la:t]

Köken

Arapça

Ad

muamelat (belirtme hâli muameladı, çoğulu muamelatlar) çoğul

1. işlemler

   Muamelat müdürü.

2. davranışlar

Çeviriler

çeviriler

• Fince: toimet (fi), pyrkimykset (fi)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "muamelat" maddesi