muhit
TürkçeDüzenle
KökenDüzenle
AdDüzenle
muhit (belirtme hâli muhiti, çoğulu muhitler)
- (coğrafya) çevre, yöre, etraf
- Geniş enginlere, bitmez ufuklara alışan korsanı bu dar muhit sıkıyordu. - N. Hikmet
- (toplum bilimi) bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu insanlar topluluğu, çevre
- Büyük bir sevinç içinde olan Mevlâna, artık onu muhitine bağlayabilmek için bir çare düşünmüştü. - A. H. Çelebi
KaynakçaDüzenle
- Türk Dil Kurumuna göre "muhit" maddesi
ÇevirilerDüzenle
Osmanlı TürkçesiDüzenle
Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.
Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:
- Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.
Ön adDüzenle
- etrafını kuşatan, çeviren