muhit

Türkçe

Köken

Arapça

Ad

muhit (belirtme hâli muhiti, çoğulu muhitler)

1. (coğrafya) çevre, yöre, etraf

   Geniş enginlere, bitmez ufuklara alışan korsanı bu dar muhit sıkıyordu. - N. Hikmet

2. (toplum bilimi) bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu insanlar topluluğu, çevre

   Büyük bir sevinç içinde olan Mevlâna, artık onu muhitine bağlayabilmek için bir çare düşünmüştü. - A. H. Çelebi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "muhit"

Çeviriler

• Fince: lähistö (fi), läheiset (fi)

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ön ad

1. etrafını kuşatan, çeviren

Köken

Arapça