nahır

Türkçe

Kökeni

Kubbealtı Lügatine göre Ermenice naḫir. Bununla birlikte sözcük Arapçada نخر fiilinden ism-i fail olarak "yiyen, kemiren, tüketen" anlamındadır.

Ad

nahır (belirtme hâli nahırı, çoğulu nahırlar)

[1] Sığır sürüsü

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "nahır" maddesi