neşet

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi نشأت‎, Arapça نَشْأَة‎ (neşʾe)

Ad

neşet (belirtme hâli neşeti, çoğulu neşetler)

1. (') çıkma, ileri gelme, ortaya çıkma, doğma

Ayrıca bakınız

• neşet etmek