Ayrıca bakınız: Ok, OK, ők

Türkçe değiştir

Köken değiştir

Osmanlı Türkçesi اوك‎ sözcüğünden devralındı

değiştir

ok (belirtme hâli oku, çoğulu oklar)

 
[1] Ok
 
[1] Ok
  1. (silahlar, okçuluk) yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk
  2. yön göstermek amacıyla belli yerlere konulabilen, oka benzer işaret
  3. at arabası, kağnı vb. araçlarda koşum hayvanlarının bağlandığı ağaç
    Dörtnala koşan bir yük arabasının oku böğrüme çarptı. - Ö. Seyfettin
  4. (matematik) bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası
  5. boy

Deyimler değiştir

Çeviriler değiştir

Kaynakça değiştir

Atasözleri değiştir

Esperanto dili değiştir

Sayı adı değiştir

ok

  1. sekiz

Gagavuzca değiştir

Köken değiştir

Eski Türkçe oq

değiştir

ok

  1. ok

İdo dili değiştir

Sayı adı değiştir

ok

  1. sekiz

Macarca değiştir

değiştir

ok

  1. neden

Türkmence değiştir

değiştir

ok

  1. (silahlar, spor) ok

Kaynakça değiştir

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.