ordulu

Ayrıca bakınız: Ordulu

Türkçe

Köken

ordu + -lu

Söyleniş

• Heceleme: or‧du‧lu

Zıt anlamlılar

• ordusuz

Ad

ordulu (belirtme hâli orduluyu, çoğulu ordulular)

1. Ordusu olan amirâl/generâl

Çekimleme

ordulu adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ordulu	ordulular
belirtme		orduluyu	orduluları
yönelme		orduluya	ordululara
bulunma		orduluda	ordulularda
ayrılma		orduludan	ordululardan
tamlayan		ordulunun	orduluların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ordulum	ordulularım
	belirtme	ordulumu	ordulularımı
	yönelme	orduluma	ordulularıma
	bulunma	ordulumda	ordulularımda
	ayrılma	ordulumdan	ordulularımdan
	tamlayan	ordulumun	ordulularımın
2. tekil	yalın	ordulun	orduluların
	belirtme	ordulunu	ordulularını
	yönelme	orduluna	ordulularına
	bulunma	ordulunda	ordulularında
	ayrılma	ordulundan	ordulularından
	tamlayan	ordulunun	ordulularının
3. tekil	yalın	ordulusu	orduluları
	belirtme	ordulusunu	ordulularını
	yönelme	ordulusuna	ordulularına
	bulunma	ordulusunda	ordulularında
	ayrılma	ordulusundan	ordulularından
	tamlayan	ordulusunun	ordulularının
1. çoğul	yalın	ordulumuz	ordulularımız
	belirtme	ordulumuzu	ordulularımızı
	yönelme	ordulumuza	ordulularımıza
	bulunma	ordulumuzda	ordulularımızda
	ayrılma	ordulumuzdan	ordulularımızdan
	tamlayan	ordulumuzun	ordulularımızın
2. çoğul	yalın	ordulunuz	ordulularınız
	belirtme	ordulunuzu	ordulularınızı
	yönelme	ordulunuza	ordulularınıza
	bulunma	ordulunuzda	ordulularınızda
	ayrılma	ordulunuzdan	ordulularınızdan
	tamlayan	ordulunuzun	ordulularınızın
3. çoğul	yalın	ordulusu orduluları
	belirtme	ordulusunu ordulularını
	yönelme	ordulusuna ordulularına
	bulunma	ordulusunda ordulularında
	ayrılma	ordulusundan ordulularından
	tamlayan	ordulusunun ordulularının

Türetilmiş kavramlar

• orduluyken, orduluyla, orduluysa

Ön ad

ordulu (karşılaştırma daha ordulu, üstünlük en ordulu)

1. Ordusu olan