otorite

Türkçe

Köken

Fransızca autorité (fr)

Ad

otorite (belirtme hâli otoriteyi, çoğulu otoriteler)

1. yaptırma, yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet:

   Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir. - Falih Rıfkı Atay

2. siyasi veya idari güç
3. (mecaz) çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kişi

Çeviriler

çeviriler

• Karaçay Balkarca: deber (krc)