oyan

Çağatayca

Ad

[1] Atın cilavı

[2] devenin bir nevi

[3] taraf, cihet.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.