Türkçe

düzenle

Heceleme

düzenle
oy·mak]

oymak (belirtme hâli oymağı, çoğulu oymaklar)

  1. (antropoloji) aşiret
  2. izcilikte küçük birlik
    Oymak beyi.
  3. (gök bilimi) hemen hemen benzer veya aynı tür yıldızlardan oluşmuş, Samanyolu'nun seyrek yapılı genç kümelerinden her biri
  4. (insan aktivitesi) bayrakli izcilik takım

Türetilmiş kavramlar

düzenle

Çeviriler

düzenle

oymak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi oyar)

  1. keskin, sivri uçlu bir cisimle bir şeyi yontarak veya delerek çukur oluşturmak
    Bir ağaç kütüğünü keser, oyar, nakışlayıp bezerdi. - S. Ayverdi
  2. kumaş vb.ni girintili bir biçimde kesmek
    Gömleğin yakasını ve koltuğunu biraz oydu.
  3. bıçaklayarak yaralamak
  4. kazıklamak
  5. (fizik, kimya) ekşitle metal üzerinde iz bırakmak

Heceleme

düzenle
oy·mak; oy·dum; oy·mu·şum; o·ya·rım; o·ya·ca·ğım

Çeviriler

düzenle

Kaynakça

düzenle

Karaçay Balkarca

düzenle
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Kumanca

düzenle

oymak

  1. yüksük
    • Sinanoğlu, Oktay (1978). Fiziksel Kimya Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.