pek

Türkçe

Köken

Eski Türkçe bek

Yazılışlar

𐰋𐰚 (bek)

Belirteç

pek

1. gereken, beklenen veya alışılmış olandan çok

   Pek beğendikleri ve pek sevdikleri hâlde aldatırlar.- H. C. Yalçın.

2. (halk ağzı) hızlı olarak

   Pek gittiği için çabuk yoruldu.

Sözcük birliktelikleri

ağzı pek, arkası pek, canı pek, gözü pek, pek başlı, pek canlı, pek çok, pek çoğu, pek doku, pek gözlü, pek pek, pek söylemek, pek yürekli, pek yüzlü, pekâlâ, pekiyi, sırtı pek, yüreği pek, yüzü pek

Çeviriler

çeviriler

• Gagavuzca: pek (gag)
• Fince: kovin (fi), hyvin (fi)
• Fransızca: bien (fr), fort (fr), tout (fr), très (fr)
• İngilizce: very (en)

Ön ad

pek (karşılaştırma daha pek, üstünlük en pek) pek

1. sert, katı
2. sağlam, dayanıklı

   İnsan gülden nazik, taştan pektir. - H. R. Gürpınar

Çeviriler

çeviriler

• Fince: kova (fi), vahva (fi), luja (fi)
• İngilizce: hard (en), firm (en)
• Rusça: твёрдый (ru) (tvyórdıy), крепкий (ru) (krepkiy)

Türetilmiş kavramlar

• peklik, pekişme, pekişmek, pekitme, pekitmek, pekleşme, pekleşmek, pekleştirme, pekleştirmek

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "pek" maddesi

Atasözleri

• Pek yaş olma, sıkılırsın; pek de kuru olma, kırılırsın
• Yavaş atın çiftesi pek olur

Mayaca

Ad

pek

1. (hayvan) köpek

Kaynakça

• Tahsin Mayatepek Raporları

Gagavuz Türkçesi

Köken

Eski Türkçe bek

Ön ad

pek

1. pek