perhizkâr

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi پرهيزکار‏‎ (perhizkâr, “perhizkâr”), Farsça

Ön ad

perhizkâr (karşılaştırma daha perhizkâr, üstünlük en perhizkâr)

1. sürekli olarak perhiz yapan kişi

Belirteç

perhizkâr

1. perhiz yaparak
   • Vücudunu her şeyden mahrum etmek, perhizkâr yaşamak... -Halide Edib Adıvar

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "perhizkâr" maddesi