rükün
Türkçe değiştir
Köken değiştir
- Osmanlı Türkçesi ركن, o da Arapça رُكُن.
Söyleniş değiştir
- Heceleme: rü‧kün
Ad değiştir
rükün (belirtme hâli rükünü, çoğulu rükünler)
- (') Bir şeyin en güçlü ve sağlam yönü.
- (') Bir heyetin, bir cemiyetin en önemli üyelerinden her biri.
- (İslâm) Namazın içindeki farzların herbiri
Üst kavramlar değiştir
- (İslâm): farz
Alt kavramlar değiştir
- (İslâm): iftitah tekbiri, kıyam, kıraat, rükû, sücut, ka'de-i âhire
Kaynakça değiştir
- Türk Dil Kurumuna göre "rükün" maddesi
Ek okumalar değiştir
- (İslâm): Namazın rükünleri nelerdir?