Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Türkçe

değiştir

süzgün (belirtme hâli süzgünü, çoğulu süzgünler)

  1. Solgun, baygın.
  2. Güçsüzleşmiş, hastalıklı, zayıf düşmüş (kimse).

süzgün (karşılaştırma daha süzgün, üstünlük en süzgün) "Kimi adamlar derler ki: "Aşk insanı güzelleştirir"miş. Orasını bilmem; ama iş, güzelleştiriyor. Bu sözün doğruluğunu, bu kambur kızda, elle tutulur bir gerçek halinde buldum. Kim bilir, belki çalışmasaydı, bu kız gene güzel olurdu. Dikkat ettim; ""'süzgün""' bir yüzü, güzel kirpikleri, nemli şeffaf dudakları vardı."

(Orhan Veli KANIK. "Öğleden Sonra" Nesir Yazıları: Makale ve Hikayeler, İstanbul: Varlık, 1952, s. 123-130.)

Çeviriler

değiştir