saîd

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.
• Bu söz(cük) varlığını ispatlayacak hiçbir kaynak içermemekte, lütfen kaynak eklenmesinde yardımcı olun.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ad

1. (din) Saadetli. Tanrı kendisini sevmiş. Tanrı'nın rızasına ermiş olan. Ahireti için çalışan kimse. Mesut. Mübarek. Bahtiyar.
2. Yukarı çıkan, yükselen, kalkan
3. Kolun, bilek ile dirseği arasındaki kısmı. Mirfak
4. Yukarıdaki temiz toprak, pislikten uzak pak toprak. Yeryüzü.
5. Yol, tarik.
6. Mezar, kabir.
7. Yüksek.

Köken

Arapça