taben
Türkçe değiştir
Belirteç değiştir
taben
- [1] Yaradılış gereği, yaradılış bakımından.
Köken değiştir
- [1] Arapça
Eş anlamlılar değiştir
- [1] yaradılıştan, fıtraten
Örnekler değiştir
- [1] "İnsan çoluğunu çocuğunu düşünmeye taben mecburdur." - Şemsettin Sami
Kaynakça değiştir
- Mustafa Argunşah, "Atatürk’e Yanlış Söyletilen Bir Zarf: Tabben", Türk Dili Dergisi, C: CII, S: 733.