tabh

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi طبخ‎ (tabh), Arapça طَبْخ‎ (ṭabḫ).

Ad

tabh (belirtme hâli tabhı, çoğulu tabhlar)

1. (') pişirme
2. (') kaynatma

Çekimleme

tabh adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		tabh	tabhlar
belirtme		tabhı	tabhları
yönelme		tabha	tabhlara
bulunma		tabhta	tabhlarda
ayrılma		tabhtan	tabhlardan
tamlayan		tabhın	tabhların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	tabhım	tabhlarım
	belirtme	tabhımı	tabhlarımı
	yönelme	tabhıma	tabhlarıma
	bulunma	tabhımda	tabhlarımda
	ayrılma	tabhımdan	tabhlarımdan
	tamlayan	tabhımın	tabhlarımın
2. tekil	yalın	tabhın	tabhların
	belirtme	tabhını	tabhlarını
	yönelme	tabhına	tabhlarına
	bulunma	tabhında	tabhlarında
	ayrılma	tabhından	tabhlarından
	tamlayan	tabhının	tabhlarının
3. tekil	yalın	tabhı	tabhları
	belirtme	tabhıyı	tabhlarını
	yönelme	tabhıya	tabhlarına
	bulunma	tabhıda	tabhlarında
	ayrılma	tabhıdan	tabhlarından
	tamlayan	tabhının	tabhlarının
1. çoğul	yalın	tabhımız	tabhlarımız
	belirtme	tabhımızı	tabhlarımızı
	yönelme	tabhımıza	tabhlarımıza
	bulunma	tabhımızda	tabhlarımızda
	ayrılma	tabhımızdan	tabhlarımızdan
	tamlayan	tabhımızın	tabhlarımızın
2. çoğul	yalın	tabhınız	tabhlarınız
	belirtme	tabhınızı	tabhlarınızı
	yönelme	tabhınıza	tabhlarınıza
	bulunma	tabhınızda	tabhlarınızda
	ayrılma	tabhınızdan	tabhlarınızdan
	tamlayan	tabhınızın	tabhlarınızın
3. çoğul	yalın	tabhı tabhları
	belirtme	tabhıyı tabhlarını
	yönelme	tabhıya tabhlarına
	bulunma	tabhıda tabhlarında
	ayrılma	tabhıdan tabhlarından
	tamlayan	tabhının tabhlarının

Ayrıca bakınız

• tabbâh
• matbah