tanınır

Türkçe

Köken

tanın + -ır

Söyleniş

• Heceleme: ta‧nı‧nır

Eylem

tanınır

1. tanınmak (eylem) sözcüğünün bildirme kipi geniş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi

Karşıt anlamlılar

• tanınmaz

Sözcük birliktelikleri

• tanınır tanınmaz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "tanınır" maddesi