teşne

Türkmence

Ad

teşne

[1] Susuz

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Türkçe

Ön ad

teşne (karşılaştırma daha teşne, üstünlük en teşne)

[1] (') Susamış.

[2] (mecaz) Çok istekli.

Örnekler

[1] "Güngörmüş varlıklı bir ailenin kültüre teşne zeki bir kızıdır."- H. Taner.

[2] "Ne kadar da teşne imiş askerliğe..."- H. Taner.

Köken

Farsça teşne

Deyimler

[2] teşne olmak