Osmanlı Türkçesi

değiştir
[1] Tertib (C.: Tertibât) Tanzim etme. Dizme, sıralama, düzene koymak.

Tedarik edip hazır ve müheyya kılmak. Bir şeyi bir yere sabit ve pâyidar kılmak. Mertebelere göre davranmak. Hile ile aldatma.

[1]

Eş anlamlılar

değiştir
[1]