tilavet

Türkçe

Köken

Arapça تِلَاوَة‎ (tilāve)

Söyleniş

• Heceleme: ti‧la‧vet

Ad

tilavet (belirtme hâli tilaveti, çoğulu tilavetler)

1. (İslam) Kur'an'ı güzel sesle ve usulüne göre yüksek sesle okuma.
2. Okumak.
3. Takip etmek, arkasına düşmek izlemek.
4. Belirlenmiş kurallara (notalara) uyarak ve sesi güzelleştirerek (bir metni) okumak.

Sözcük birliktelikten

• tilavet etme