tutağan

Çağatayca

Ad

[1] ısırıcı, kapıcı hayvan

[2] tuzâk

[3] yapışık ot.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.