udvan

Osmanlı Türkçesi

Ad

[1] düşmanlık,husumet

[2] Düşmanlık, haksızlık, zulüm.

Köken

[1] Arapça

Örnekler

[1]kendi milliyetinin,kendi muhitinde doğan

   yerli,hem haklı teceddütlerehatta udvan-AKİF