ulamın

Türkçe

Ad

ulamın (belirtme hâli ulamını, çoğulu ulamınlar)

[1] ulam (ad) sözcüğünün çekimi:

1. 1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil

Söyleniş

IPA^(anahtar): ulaˈmɯn

Heceleme

Heceleme: u‧la‧mın

Köken

Türkçe ulam + -ın