yıkık

Türkçe

Ad

yıkık (belirtme hâli yıkığı, çoğulu yıkıklar)

[1] zavallı, ezik kimse

Ön ad

yıkık (karşılaştırma daha yıkık, üstünlük en yıkık)

[1] Yıkılmış olan, harap, viran.

Örnekler

[1] "Oradaki yıkık evin kapısından belki gökyüzüne gireceğiz."- R. N. Güntekin.

Sözcük birliktelikleri

[1] yıkık dökük, yıkık yıprak